به نقل از «فرارو»

(عکس) کفش بچه گانۀ دو هزارساله‌ای که در یک معدن نمک پیدا شد

تاریخ انتشار: ۱۳ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۱۹۰۹۵

از سال ۲۰۰۱، موزه‌ی معدن بوخوم آلمان، تحقیقات باستان‌شناسی معدنی را در منطقه‌ی تحقیقات باستان‌شناسی خود در دورنبرگ نزدیک هالین انجام داده است. دورنبرگ نزدیک سالزبورگ به دلیل معدن‌کاری سنگ نمک عصر آهن خود معروف است.

به گزارش فرادید، با توجه به خاصیت نمک، این بقایای آلی بطور ویژه‌ای خوب باقی مانده‌اند، برخلاف سایر کاوش‌ها که در آن‌ها چنین یافته‌هایی کم هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در جریان کاوش‌های امسال در تونل جورجنبرگ، یک کفش بچگانه چرمی پیدا شد.

این کفش تقریباً با سایز یک کفش امروزی سایز ۳۰ (۱۲.۵ اینچ) مطابقت دارد. شکل کفش و همچنین بند‌های آن که احتمالاً از کتان ساخته شده‌اند، هنوز دست‌نخورده هستند.

پروفسور توماس استولن، رئیس منطقه‌ی تحقیقاتی می‌گوید: «ده‌ها سال است که فعالیت‌های تحقیقاتی ما در دورنبرگ مکرراً منجر به کشف یافته‌های ارزشمندی شده است که به ما کمک می‌کنند نخستین فعالیت‌های معدنی این منطقه را از نظر علمی درک کنیم. وضعیت کفشی که پیدا شده فوق‌العاده است. مواد آلی معمولاً به مرور زمان تجزیه می‌شوند. یافته‌هایی مانند این کفش کودکانه، همچنین بقایای منسوجات یا فضولات، مانند آنچه در دورنبرگ یافت شده، ما را با زندگی معدنچیان عصر آهن اشنا می‌کند.»

قبلاً چندین کفش چرمی در دورنبرگ کشف شده است، اما پیدا کردن کفش کودک بسیار خاص است، چون اثبات حضور کودکان در زیر زمین است. افزون بر این، در این مورد استثنایی، بقایای بند کفش از جنس کتان هم سالم باقی مانده است. به این ترتیب، می‌توان در مورد نحوه‌ی محکم کردن کفش‌ها نیز نتیجه‌گیری کرد.

باستان‌شناسان در مجاورت این یافته‌ی سالم مانده، مواد ارگانیک دیگری هم پیدا کردند؛ برای نمونه، تکه‌ای از یک بیل چوبی به شکل تیغه و بقایای خز و توری که احتمالاً به یک کلاه خز تعلق داشته است.

کار تحقیقات روی تولید نمک ماقبل تاریخ در دورنبرگ نزدیک هالین در اتریش بخشی از یک پروژه تحقیقاتی طولانی‌مدت است. حامی مالی این پروژه Salinen Austria AG و Salinen Tourismus است و با همکاری مؤسسه علوم باستان‌شناسی دانشگاه روهر در بوخوم انجام می‌شود.

منبع: فرارو

کلیدواژه: باستان شناسی قیمت طلا و ارز قیمت موبایل

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۱۹۰۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشف «گذرگاه مردگان»

باستان‌شناسان با استفاده از لیزر «لیدار» مجموعه‌ای از بقایای نادر دوران نوسنگی را کشف کردند که در زمین زراعی واقع در ایرلند پنهان شده بود. برخی باستان‌شناسان احتمال می‌دهند این سازه‌ها به مردگان اختصاص داشته و مسیری برای عزاداری دسته‌جمعی و یا انتقال مردگان به بهشت ‌بوده باشد.

به گزارش ایسنا، بررسی با لیزر «لیدار» صدها بنای سازه‌ای ماقبل تاریخ را که قبلاً کشف نشده بودند، از جمله پنج مورد نادر را که در بخش‌هایی از زمین‌های کشاورزی در حومه ایرلند واقع شده‌اند، آشکار کرد.

«لایوساینس» درباره این کشف تازه نوشته است: باستان‌شناسان با استفاده از لیزر «لیدار» که در آن یک هواپیما از بالای سر پرواز می‌کند و یک دستگاه، ارتعاش‌های لیزری را به زمین پرتاب می‌کند، سازه‌هایی را در «ویکلو» واقع در شرق ایرلند کشف کرده‌اند. این ارتعاش‌ها به اشیاء‌ برخورد می‌کند و سپس بازمی‌گردد و از این طریق به محققان کمک می‌کند که به نقشه توپوگرافی منطقه دست پیدا کنند.

منطقه‌ای که توسط محققان مورد بررسی قرار گرفته است، در طول دوران نوسنگی پیشین (که از حوالی ۳۷۰۰ پیش از میلاد آغاز می‌شود) عصر برنز میانه و متأخر (۱۴۰۰ تا ۸۰۰ پیش از میلاد) مورد استفاده مردم قرار می‌گرفت.

البته، بر اساس گزارشی که بیست و پنجم آوریل ۲۰۲۴ در ژورنال «آنتیکیتی» منتشر شده است، شواهدی از حضور انسان در فاصله ۲۰۰۰ ساله بین این دو دوره تاریخی که با نام دوره «نوسنگی میانه» شناخته می‌شود، تا پیش از این اکتشاف، به ندرت مشاهده شده بود.

 به رغم سال‌ها فعالیت کشاورزی که به بخشی از این بقایای باستانی آسیب رسانده است، بررسی‌های «لیدار»، مدل‌های سه‌بعدی از این محوطه پر از سازه، از جمله چندین سازه تاریخی کمیاب را که در حقیقت محوطه‌های طولانی، باریک، خاکی و در عین‌حال بزرگ هستند و برای اهداف آیینی مورد استفاده قرار می‌گرفتند و با نام «کورسوس» (گونه‌ای سازه یادمانی در دوران نوسنگی) شناخته می‌شوند، آشکار کرد.

«جیمز اودریسکول» (James O'Driscoll)، باستان‌شناسی در دانشگاه «آبردین» در اسکاتلند در گفت‌وگو با «لایو ساینس» توضیح داد: «من کاوش در این محوطه را حدود ۱۰ سال پیش به عنوان بخشی از مطالعات دوره دکتری آغاز کردم و ایده اولیه این بود که این محوطه، محل بزرگ‌ترین قلعه‌تپه عصر برنز در ایرلند است. پس از تحقیقات مختلف، ما کم کم به این نتیجه رسیدیم که علاوه‌بر بقایای عصر برنز، تعداد زیادی بقایای نوسنگی نیز در آن وجود دارد. در حوالی سال ۲۰۱۴، فردی به طور اتفاقی یکی از این سازه‌های یادبود «کورسوس» را کشف کرد و به دنبال آن، تحقیقات به کمک «لیدار» ‌ انجام شد.»‌

این باستان‌شناس گفت: «تحقیقات با لیزر لیدار به کشف چهار مورد دیگر از «کورسوس»ها منجر شد. به همین دلیل است که این یک کشف بسیار مهم به شمار می‌آید؛ چرا که ما انتظار آن را نداشیم، به این دلیل که سازه‌های یادبود «کورسوس» به صورت گروهی در ایرلند وجود ندارد. شاید حدود ۱۰ مورد در بریتانیا وجود داشته باشد، اما در ایرلند فقط حدود ۲۰ مورد، آن‌ هم به صورت انفرادی شناسایی شده بود.»

با اینکه طول بیشتر این پنج سازه به  ۱۵۰ تا ۲۰۰ متر می‌رسد، اما بزرگترین آن‌ها ۴۰۰ متر طول دارد.

همچنین با در نظر گرفتن این نکته که مردم، این سازه‌ها را در دوره پیش از اختراع بولدوزر خلق کرده‌اند، ساخت چنین سازه‌های یادبودی بسیار قابل توجه است.

به گفته «اودریسکول»، با توجه به اینکه این سازه‌ها در دوران نوسنگی ساخته شده‌اند، در آن زمان هیچ ابزار فلزی وجود نداشت و مردم مجبور بودند از ابزارهای چوبی استفاده کنند.

 باستان‌شناسان معتقدند این سازه‌ها ممکن است برای اهداف مختلفی از جمله موارد مربوط به  ارتباط با «رویدادهای بزرگ خورشیدی»، کشاورزی و «گذرگاه‌هایی برای مردگان» ساخته شده باشند. برای مثال، چهار مورد از این سازه‌های باستانی به سمت «طلوع خورشید در انقلاب تابستانی» ساخته شده‌اند.

«اودریسکول» با اشاره به اینکه این بناهای تاریخی احتمالاً به مردگان اختصاص داده شده بودند، ‌ بیان کرد: «با اینکه ما دقیقا از آیین‌هایی که در آنجا برگزار شده است اطلاعی نداریم، اما شواهد نشان می‌دهد این سازه‌ها ممکن است به عنوان مسیرهای دسته‌جمعی برای عزاداری یا مسیری برای انتقال مردگان به بهشت ‌مورد استفاده قرار گرفته باشند.»‌

این کارشناس افزود: «این بناهای تاریخی به ما کمک می‌کنند تا شیوه زندگی این مردمان نوسنگی را که نسل اول کشاورزان بودند، درک کنیم.»

انتهای پیام